29 listopada 2020

ADWENT to czas oczekiwania, czas na świadome przeżywanie wiary i życia w zmaganiu się z trudną codziennością, czas poszukiwania sensu życia w Chrystusie.

W Kościele Adwent rozpoczyna nowy rok kościelny, który – w odróżnieniu od roku kalendarzowego –  rozpoczyna się w I Niedzielę Adwentu (od łac. „Adventus” tzn. „Przyjście”) i trwa najmniej 22 dni, a najwięcej 28 dni, posiada 4 niedziele adwentowe.

Dla ewangelików Adwent był i jest szczególnym czasem roku kościelnego.

Tegoroczny Adwent, w inny niż zwykle sposób, jest czasem szczególnej refleksji nad sensem życia i sensem cierpienia. Jest też doświadczeniem braku. Braku adwentówek, wspólnego kolędowania, "gwiazdek" dla dzieci. Braku spotkań rodzinnych. Dla wielu osób również braku możliwości uczestniczenia w nabożeństwach adwentowych.

Pomimo tego, przesłanie Adwentu – czasu oczekiwania na Chrystusa – może dać nadzieję i możliwość odczuwania Bożej bliskości także w tym wszystkim co jest związane z ewangelickimi symbolami:

– w wybrzmiewającej w domach i podczas każdego nabożeństwa adwentowego pieśni – hymnie: "Córko Syjońska"

– w tradycyjnym Wieńcu Adwentowym, wokół którego przy zapalonych świecach gromadzi się rodzina, śpiewane są pieśni adwentowe, czytane jest Słowo Boże i zmawiana modlitwa. Wieńcu Adwentowym, obecnym również w części ołtarzowej ewangelickich kościołów, z czterema świecami zapalanymi kolejno w każdą niedzielę Adwentu.

– w  odrywaniu codziennie kolejnego kartonika kalendarza adwentowego – specjalnego kalendarza służącego do odliczania dni od pierwszego dnia adwentu do Wigilii Bożego Narodzenia.

– w zapaleniu rozprowadzanej przez Diakonię Polską świecy wigilijnego dzieła pomocy dzieciom

– w zawieszeniu w oknie pięcioramiennej Gwiazdy Adwentowej, która symbolizuje Pana Jezusa Chrystusa.

I co najważniejsze. Przesłanie Adwentu może być zaproszeniem do naśladowania Jezusa w miłości do drugiego człowieka.