18 lutego 2015

W Kościele Zachodnim rozpoczął się 40-dniowy Czas Pasyjny, nazywany również Wielkim Postem. Dzień Pokuty i Modlitwy czyli Środa Popielcowa, otwiera szczególną przestrzeń do duchowej refleksji nad śmiercią Jezusa Chrystusa i zbawieniem człowieka.

Od 18 lutego do 4 kwietnia w Kościele trwa czas pasyjny. To 40 dni (nie licząc niedziel), które mają dać impuls chrześcijanom do zastanowienia się nad tym, co uczynił Jezus Chrystus dla każdego z nas.

Potrzebujemy zwolnienia, świadomego przeżywanie każdego dnia i szczególnych okresów w życiu, zastanawiania się nad cierpieniem, śmiercią, sensem życia i jego wartościami, uważnego przyglądania się sobie, odkrywania tego, co się dzieje w naszych relacjach z innymi, sobą i z Bogiem.

Czas pasyjny jest okresem wewnętrznego wyciszenia, duchowej refleksji, odsunięcia od siebie absorbujących spraw zewnętrznych. Jest to czas pokuty, rozumianej jako upamiętanie, powrót do Boga i Jego Słowa, do społeczności Kościoła – poprzez spowiedź i sakrament Komunii Świętej.

Podczas czasu pasyjnego nie organizuje się radosnych uroczystości, chrztów bądź ślubów. Wierni uczestniczą w nabożeństwach pasyjnych organizowanych w trakcie tygodnia.
 
Kolorem liturgicznym czasu pasyjnego jest fioletowy, kolor powagi i pokuty.

Z Czasem Pasyjnym jest związane pojęcie postu. Ewangelickie rozumienie postu jest oparte na fundamencie biblijnym. 

Pan Bóg stwierdza: "Lecz to jest post, w którym mam upodobanie: że się rozwiązuje bezprawne więzy, że się zrywa powrozy jarzma, wypuszcza na wolność uciśnionych i łamie wszelkie jarzmo, że podzielisz twój chleb z głodnym i biednych bezdomnych przyjmiesz do domu, gdy zobaczysz nagiego, przyodziejesz go, a od swojego współbrata nie obrócisz się" (Księga Izajasza 58, 6 -7)

Kościół zaprasza do przeżywania duchowości czasu pasyjnego w codziennym życiu. Przez włączenie się do działania: "7 tygodni bez" oraz "skarbonki diakonijnej" doświadczanie Bożej miłości i przebaczenia może znaleźć wymiar praktyczny.

Akcję „7 tygodni bez” o dobrowolnym zrezygnowaniu z czegoś na ten właśnie czas, Centrum Misji i Ewangelizacji Kościoła inicjuje już po raz siódmy.
 
Początek tej akcji i pomysł dała grupa zachodnich dziennikarzy i teologów w 1983 roku, która postanowiła, że przez 7 tygodni będzie pościć. Od tamtej pory dołączyło do niej już ponad 2 miliony ludzi.
 
– Chrystus dla naszego zbawienia dobrowolnie zrezygnował ze swojej boskości, dlaczego sami nie mielibyśmy poddać się próbie, że potrafimy też z czegoś zrezygnować? Nie dlatego, że dzięki temu coś wskóramy u Boga, ale żeby poznać samych siebie. Dlatego też rezygnując z czegoś powstaje miejsce na nowe… na czas z Bogiem. – wyjaśnia ks. dr Grzegorz Giemza, dyrektor CME.

Więcej na www.cme.org.pl

"Skarbonka diakonijna" to ekumeniczny projekt Diakonii Polskiej prowadzony wspólnie z Caritas (rzymskokatolicy) i Eleos (prawosławni) od 2005 roku.

Skarbonka diakonijna, która może się znaleźć w każdym ewangelickim domu, ma nas zachęcać do tej szczególnej formy odpowiedzialności za bliźniego, jaką jest składanie dobrowolnych darów na rzecz tych współwyznawców, którzy potrzebują pomocy i wsparcia.

Tegoroczne hasło zbiórki to "Wiara i miłosierdzie". Zebrane środki będą przeznaczone na dofinansowanie wczasów świątecznych dla osób samotnych, wakacyjnych wczasów terapeutycznych dla niepełnosprawnych, kolonii dla dzieci z rodzin o trudnej sytuacji materialnej.  

Wpłaty indywidualne z dopiskiem "skarbonka diakonijna" można dokonywać na konto:
78 1240 1037 1111 0000 0693 1384

Więcej na diakonia.org.pl